- 29 | 04 | 2025
Door Steve Townley, IT-Directeur Oasis
Nu organisaties steeds verder digitaliseren, rijst de vraag: hoe kunnen we de informatie die we opslaan werkelijk beschermen tegen de zeer reële dreiging van cybercriminaliteit? In de wereld van vandaag: hoe veilig is “veilig” eigenlijk?
We zetten voortdurend onze gegevens om naar digitale formaten — niet alleen de informatie die we vandaag creëren, maar ook door historische content te digitaliseren om samenwerking en efficiëntie te verbeteren. Nu steeds meer organisaties in de cloud werken, lijkt het ideaal: informatie binnen handbereik, naadloze samenwerking over grenzen heen, en innovatieve technologieën zoals AI die slimmere processen mogelijk maken.
Maar met deze digitale migratie neemt ook het risico aanzienlijk toe. In 2024 wordt verwacht dat meer dan 40 miljard elektronische gegevensrecords worden gestolen, wat de groeiende schaal van cyberdreigingen aantoont en de dringende noodzaak onderstreept voor uitgebreid informatiemanagement en datasicherheidsmaatregelen.
Een verbluffende 71% van de Britse bedrijven heeft al te maken gehad met een vorm van cybercriminaliteit, met financiële én reputatieschade als gevolg. Denk aan de recente cyberaanval op Synnovis, de grootste aanbieder van bloedtesten in het VK, die leidde tot duizenden geannuleerde operaties. De financiële impact was groot, maar de echte schade zat in de onderbreking van medische behandelingen — levens werden in het hele land verstoord.
De Dubbele Uitdaging
De eerste uitdaging ligt in verouderde technologie. Veel datalekken ontstaan doordat organisaties blijven vertrouwen op oude IT-systemen — systemen die ontwikkeld zijn in een tijd waarin cybersecurity nauwelijks werd overwogen. Het upgraden van deze systemen is geen gemakkelijke opgave, maar wel essentieel om een veiligere digitale basis te creëren.
Daarnaast is er nog een andere belangrijke kwestie: organisaties onderschatten vaak het belang van proactieve beveiliging — vooral als ze nog nooit zelf een datalek hebben meegemaakt. Als je de pijn van een beveiligingsincident niet hebt gevoeld, is het makkelijk om maatregelen die je beschermen te negeren. Helaas zijn de gevolgen van een lek niet beperkt tot de eigen organisatie; ze verspreiden zich via de toeleveringsketen en raken ook klanten en leveranciers.
De Menselijke Factor: Onze Grootste Zwakte
De grootste kwetsbaarheid zit niet altijd in de technologie — het zijn vaak de menselijke fouten. Veel beveiligingslekken gebeuren op het meest basale niveau: slecht wachtwoordbeheer, onbeveiligde netwerken of het kwijtraken van niet goed beveiligde apparaten. Ondanks dat best practices bekend zijn, schrijven mensen nog steeds wachtwoorden op post-its, gebruiken ze jarenlang hetzelfde wachtwoord of verbinden ze zich met onbeveiligde wifi-netwerken.
Schokkend genoeg vertrouwt 51% van de mensen wachtwoordmanagers niet, en gebruikt 39% al meer dan drie jaar hetzelfde wachtwoord.
De Weg Vooruit: Techniek én Menselijk Gedrag Aanpakken
Elke robuuste beveiligingsoplossing moet zowel de technische als de menselijke aspecten aanpakken.
Het draait om organisaties — en individuen — overtuigen van de waarde van wat ze nog niet verloren hebben. De echte winst zit in het voorkomen van incidenten, door middel van veilige systemen en een uitgebreide informatiebeheerstrategie.
De kern van deze strategie is goed databeheer. Door alleen legacy-data te digitaliseren die echt nodig is, passende bewaartermijnen in te stellen en regelmatige audits uit te voeren, kunnen bedrijven ervoor zorgen dat ze niet alleen veilig maar ook efficiënt opereren.
Overtollige, verouderde informatie bewaren vergroot alleen maar het risico. De sleutel ligt in gestroomlijnde, veilige informatiemanagementpraktijken die kwetsbaarheden verminderen en de controle over kritieke informatie versterken.
In een wereld waarin bedreigingen voortdurend evolueren, is de vraag: houdt jouw informatiemanagementstrategie je echt zo veilig als zou moeten?
